Եթե Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարությունը, դուրս գալով կոռեկտության սահմաններից, փողոցային բառապաշարով հայտարարել էր, որ «պատմության աղբանոցն է նետել» Արցախի կարգավիճակի հարցը, իսկ ՌԴ ԱԳՆ նախարար Լավրովն էլ հայտնել էր՝ խնդրի լուծման համար պետք է ընտրել առավել նպաստավոր ժամանակահատված՝ ըստ էության, անորոշ ժամանակով հետաձգելով կարգավիճակի վերաբերյալ բովանդակային քննարկումները, ապա ԱՄՆ նորանշանակ նախագահ Բայդենը և Եվրոպական խորհրդարանը տրամաբանորեն հակառակ մոտեցում ունեն այս հարցի շուրջ։ Այն է՝ տարածաշրջանում խաղաղություն հաստատելու համար պետք է սկսել Արցախի կարգավիճակի որոշման գործընթաց։

Դիցուք՝ ԵԽ-ում հունվարի 20-ին ընդունված «Ընդհանուր արտաքին և անվտանգային քաղաքականություն» զեկույց – բանաձևում առաջ է քաշված Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի տևական լուծման և Արցախի ապագա իրավական կարգավիճակի որոշման հարցը, որը պետք է իրականացվի ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության շրջանակներում և հիմնված պետք է լինի վերջինիս հիմնարար սկզբունքների վրա։

Նաև՝ Ջոզեֆ Բայդենի կողմից ԱՄՆ նախագահի պաշտոնը զբաղեցնելուց հետո, «Ժողովրդավարությունն անգին է» վերտառությամբ հոդված է հրապարակել ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպան Լին Թրեյսին, որում վերջինս ընդգծել է՝ «չնայած մարտերը դադարել են, Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցի լուծումը կարևոր է տարածաշրջանային կայունության և խաղաղության ամրապնդման համար»։

Եվս մեկ նկատառում՝ և՛ Եվրախորհրդարանը, և՛ ԱՄՆ դեսպանը առանձնացնում են «առանց ձգձգումների» գերիների վերադարձի հարցը հայրենիք, ինչը նույնպես Լավրովը անվանել էր բարդ խնդիր, որի լուծման ուղղությամբ ջանքեր է գործադրում եռակողմ հայտարության տակ ստորագրած և միջնորդի կարևորագույն դերակատարում ստանձնած Ռուսաստանի Դաշնությունը, ի դեմս՝ Վլադիմիր Պուտինի։

Իհարկե, մենք արդեն բախվել ենք դառը ճշմարտությանը, երբ կոչերն այդպես էլ մնում են որպես միջազգային հանրության կողմից արված քաղաքակիրթ ժեստեր, բայց մեծ է ցանկությունը հավատալու, որ գոնե թե այս երկու կարևորագույն դրույթները կյանքի կկոչվեն մոտ ապագայում՝ սպեղանի դառնալով հայության համար՝ մեծագույն կորուստներից և տառապանքներից հետո։ Եվ հարկ է նշել, որ գոնե թե ռազմագերիների վերադարձի համար ջանքեր կգործադրեն և հետևողական կաշխատեն թե՛ իշխանությունները, թե՛ ընդդիմադիր բոլոր ուժերը՝ դուրս գալով իրար վրա ցեխ շպրտելու տիրույթից և չեն անսա լոկ Վլադիմիր Պուտինի ողորմածությանն ու մեծահոգությանը։

Քրիստինե Հովսեփյան