X
Մենք սոց. ցանցերում

Հայաստան

Անհրաժեշտ են մանրամասներ | Առավոտ

Եթե ես գրեմ, որ լրագրությունն իջել է բամբասանքի մակարդակի, ապա դա գուցե շատերին դուր գա, բայց ես գերադասում եմ նման ընդհանրական գնահատականներ չտալ: Դա մոտավորապես նույնն է, որ ասեմ, թե մարդիկ վերջին 20 տարում ավելի չար (ավելի բարի), ավելի երջանիկ (ավելի դժբախտ) են դարձել կամ՝ որ առաջ իշխանավորներն ավազակներ էին, իսկ հիմա՝ հրեշտակներ. առանց մանրամասների՝ դրանք պարզապես հուզական բացականչություններ են: Լրագրության մասին իմ նման պնդումն ավելի շուտ նման կլիներ տարիքն առած մարդու փնթփնթոցի՝ «ամեն ինչ փչացել է, բա առաջ էդպե՞ս էր»:

Վերջապես, ես չեմ կարող նման բան պնդել, որովհետեւ այն 2-3 դարերի ընթացքում, ինչ գոյություն ունի լրագրությունը՝ որպես առանձին մասնագիտություն, բոլոր երկրներում միշտ եղել են լրագրողներ եւ լրատվամիջոցներ, որոնք գերադասել են բամբասանքը, ինչպես նաեւ՝ այնպիսիք, որոնք նախընտրում էին տեղեկություններ հաղորդել: Թե ինչն է, ընդհանուր առմամբ, շատացել կամ քչացել, հնարավոր չէ որոշել, ինչպես անհնարին է չափել, թե որքանով են մարդիկ 20 տարում երջանիկ կամ դժբախտ դարձել:

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ aravot.am

Թիվ 1

Նմանատիպ Նյութեր

Լրահոս