| «Հայկական ժամանակ»

ՀՀԿ ոչ պաշտոնական խոսնակը, քարոզչառեսուրսների հիմնական փայատերն ու Սերժ Սարգսյանի փեսան՝ Միքայել Մինասյանը, որի անունը կապվում է մի քանի աղմկահարույց քրեական գործերի հետ, հեռվից հերթական «դիրեկտիվներն» է ուղարկել հայ հանրությանը: Մարդը կոչ է անում մարտի 31-ին Արցախում կայանալիք նախագահական ընտրություններում իրենց ձայնը տալ Վիտալի Բալասանյանին:

Բայց նախ՝ այդ կոչին նախորդած դատողությունների մասին: «Այսօր, երբ Հայաստանում համատարած ու համապետական քաոս է ու աղմուկ, Արցախն է ֆիլտրում կարեւորն ու անկարեւորը»,- գրում է նա: Իսկապե՞ս: Իրականում այսօր Հայաստանում ոչ մի համատարած ու համապետական քաոս չկա: Ուրիշ բան, որ հենց ինքն է փորձում իր քարոզչական ռեսուրսներով այդ տպավորությունն ստեղծել, բայց ինչ արած, քարոզչական տեխնոլոգիաներն են այդպիսին: Նույն հաջողությամբ կարելի է, օրինակ, փողոցներում մի քանի դույլ աղբ շաղ տալ ու հետո քաղաքական ճառերը սկսել «այսօր, երբ Երեւանի փողոցները թաղված են աղբի մեջ…» բառերով: Անցնենք առաջ: Վտարանդի հայրենասերը խոսում է նաեւ Արցախի կարեւորության մասին՝ «Արցախը 21-րդ դարի մեր անցաթուղթն է», «Արցախը մեր միջնաբերդն է, նրա ամրությամբ կկարողանանք գոյատեւել ու նվաճել ապրելու մեր իրավունքը», եւ այլն: Ճիշտ է ասում, իհարկե: Ու խնդիրը նույնիսկ այն չէ, որ ցանկացած մարդ նրա այս խոսքերը լսելով՝ առաջին հերթին կհարցնի՝ «բա եթե այդքանը հասկանում էիր, ինչպե՞ս պատահեց, որ ընտանիքիդ ընդհանուր հարստությունը Արցախի բյուջեից մեծ է, ինչպե՞ս ստացվեց, որ տարիներ շարունակ գերդաստանդ միլիոններ էր կուտակում, իսկ միջնաբերդի կայազորը, որ պիտի ապրելու մեր իրավունքը նվաճեր, մինչեւ կոկորդը թաղված էր կոռուպցիայի մեջ եւ 80-ականների զենքերով էր կռվում», եւ այսպես շարունակ: Այս հարցերի պատասխաններն, իհարկե, վաղ թե ուշ կտրվեն, բայց այստեղ շատ ավելի լուրջ խնդիրներ կան:

Ամբողջական հոդվածը՝ armtimes.com